Özlem, bir insanın hissedebileceği en güçlü duygulardan biri. Kalbini acıtan, kavuşma hayaliyle yaşatan bir duygu. Hüzün, umut ve hasreti bir arada barındırıyor. Özlem duygusuyla baş etmeye çalışırken kalemlerine sarılan ve hislerini paylaşan şairlerin birbirinden güzel şiirlerini sizler için bir araya getirdik. İşte, Türk Edebiyatı’nın en güçlü kalemlerinden özlem şiirleri.
Aşık olduğumuzda sevdiğimiz insanın hep yanımızda olmasını isteriz. Onu görmek ve onunla konuşmaktan daha mutluluk verici bir şey yoktur. Ancak, hayat her zaman istediğimiz gibi gitmez. Yaşam şartlarımız nedeniyle sevgilimizden çok uzakta olabiliriz. Mesafelerin aşka engel olmadığını bilir, özlem duygusuyla aşkımızı daha da pekiştiririz.
Bahsettiğimiz duygular oldukça evrensel. Özlem, sadece bir kişisel deneyim değil; herkesin yaşadığı ve mücadele ettiği bir duygu. İçerisinde kocaman bir hüzün barındırsa da bir gün kavuşacağını bilmenin verdiği heyecan ve umut da söz konusu. Bu duygularla mücadele ederken kendilerini şiirleriyle ifade etmeyi seçen şairlerimizin sevgiliye hasret konulu şiirlerini sizler için derledik. Haydi başlayalım!
Sevgiliye Hasret Şiirleri
Mesafelerin aşka engel olmadığını herkes bilir. Ancak özlem duygusuna engel olmak da çok zordur. Sevdiklerimizden uzakta olmanın acısı yüreklerimizi yakar. Sevgililerine duydukları hasreti en güzel kelimelerle ifade eden şairlerimiz; özlem duygusunu derinden hissettirir. İşte, birbirinden anlamlı sevgiliye hasret şiirleri.
Özdemir Asaf – Özlem
İlginizi Çekebilir: Türk ve Dünya Edebiyatının En Güzel Şiirleri
Türk Edebiyatı’nın önemli şairlerinden biri olan Özdemir Asaf, sade ama etkileyici anlatımıyla dikkat çeker. Şiirlerinin birçoğu kısadır ama derin anlamlar barındırır. İronik, lirik ve melankolik şiirleriyle dikkat çeken şair; yalnızlık, insan ilişkileri ve aşk temalarını sıklıkla işler. Sevgiliye duyulan hasreti en güzel şekilde anlatan şiirlerinden biri Özlem isimli şiiridir.
Özlem şiirinde şair, özlemi soyut bir kavram olmaktan çıkarır. İnsanın varoluşunu sorgulatan ve içine işleyen bir duygu olarak ele alır. İşte, Özdemir Asaf’ın Özlem şiiri.
Bir gece,
Gecede bir uyku.
Uykunun içinde ben.
Uyuyorum,
Uykudayım,
Yanımda sen.
Uykunun içinde bir rüya,
Rüyamda bir gece,
Gecede ben.
Bir yere gidiyorum,
Delice.
aklımda sen.
Ben seni seviyorum,
Gizlice..
El-pençe duruyorum,
Yüzüne bakıyorum,
Söylemeden,
Tek hece.
Seni yitiriyorum
Çok karanlık bir andan.
Birden uyanıyorum,
Bakıyorum aydınlık;
Uyuyorsun yanımda..
Güzelce.
Ahmet Hamdi Tanpınar – Özlem
Önemli bir edebiyat insanı olan Ahmet Hamdi Tanpınar, sadece eserleriyle değil; edebiyat teorisine olan katkılarıyla da tanınır. Eserlerinde en sık rastladığımız temalar modernleşme sürecindeki sancılar ve bu sürecin bireyler üzerindeki etkisidir.
Tanpınar, bireyin iç dünyasını yansıtma konusunda ustalaşmış bir yazardır. Eserlerinde tasvirler, simgeler ve psikolojik çözümlemeler büyük rol oynar. Sevgiliye duyulan hasreti anlatan şiiri Özlem, şairin duygusal dünyasını yansıtır. Bireyin geçmişe duyduğu özlem ve geleceğe dair hayallerinin iç içe geçtiğini görürüz. İşte, Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Özlem şiiri.
Kime dokunsam sensin
Kimi çağırsa dudaklarım…
Başımın tacı, canım efendim.
Görünmez çığlıklarımı gören
Eğilmez başımı öpensin.
Sen bir deniz derinliğisin
Uslanmak bilmez kederler ülkesi…
Coşup yağan fırtına sessizliğim
Kül kedisi yorgunluğunda kalbim
Masalcı ninesini arıyor
Ümit Yaşar Oğuzcan – Belki Bir Gün Duyarsın Diye
Edebiyatımızın önemli şairlerinden biri olan Ümit Yaşar Oğuzcan, eserlerinde yaşamın zorlukları, aşk, hüzün ve yalnızlık gibi temaları işlemiştir. Melankoli ve lirizm oldukça ön plandadır. Şiirlerinde genelde yalın bir dil kullanmayı seçmiştir ve duygusal yoğunluğu oldukça fazladır.
Özlem duygusunu en güzel aktardığı şiirlerinden biri Belki Bir Gün Duyarsın Diye şiiridir. Bu şiirde Oğuzcan; aşk, özlem ve pişmanlık duygularını bir arada yansıtır. İşte, Ümit Yaşar Oğuzcan’dan Belki Bir Gün Duyarsın Diye şiiri.
Bu nasıl sevgi böyle?
Bu nasıl tutku?
Bu nasıl özlem?
Ne zaman gözlerini görsem
Bir çoğalıyorum, bir eksiliyorum
Mutluyum varsın diye
Al uzattım ellerimi
Seni sarsın diye
Ceylanım! Belki bir gün duyarsın diye
Çıkmışım bir dağ başına sana türkü söylüyorum
Ne güzel ellerin var incecik
Ne güzel saçların var sapsarı
Anlasana o yalansız gözleri
O kirpikleri, o dudakları
Düşündükçe baştanbaşa özlem kesiliyorum
Al desem, sana ömrümü versem
Korkarsın, alamazsın ki
Dur desem, kaçarsın yine ceylanım
Gül desem, ağlarsın
Gel desem, gelmeyeceksin, biliyorum
Bu engeller bana göre değil oysa
Ben bu dağları aşarım
Geçerim bu denizleri, korkma
İşte düştüm yollara
Dur, bekle beni, geliyorum
Sevmek inancım, tutkum benim en eski
Dağıtsam dünyalara yeterdi bu sevgi
Düşünsene, anlasana ceylanım
Sen yoksan ne fark eder ki
Ha öyle ölmüşüm, ha böyle ölüyorum
Edip Cansever – O Mavilik Derdi
İkinci Yeni akımının en önemli temsilcilerinden biri olan Edip Cansever, şiirlerinde bireyin varoluş sorgulamalarını ve iç dünyasındaki karmaşıklıkları ele almıştır. Şiirlerinde sanki oyun oynar gibidir. Dilin sınırlarını zorlar ve kendine has bir tarz geliştirir.
İnsana dair her şeyi Edip Cansever’in eserlerinde görebiliriz. Özlem duygusunu büyük bir duygusal yoğunlukla aktardığı şiiri O Mavilik Derdi, okuyucularda büyük bir iz bırakmıştır. İşte, Edip Cansever’den O Mavilik Derdi şiiri.
Beni uykudan uyandırır uyandırmaz
Dünyanın bütün huyları yüzünde
Ben bunlardan birini seviyorum en çok
Sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa
Tutsam tanelerini
Sevincin gözyaşları derdim buna.
Bir süre bakışıyoruz karşılıklı
Ben uykudan uyanır uyanmaz
Benimle şiir gibidir bu
Tam karşımda ama yazılmamış
Durmadan bileniyor aklımda.
Seni unutarak baktığımda bile
Dünyanın her yerlerinden geçiyorsun
Yayılıyorsun kalabalıklara
Yalnız yayılmak mı
Aşkın en büyüğü, en dayanılmazı demeli buna.
Özlenirsin, alabildiğine varsın da
Daha da var oluyorsun gün günden
Olgun bir meyva gibi güleceksin zamanla
Bir kadın da değilsin, bir kişi de değilsin
Bir kuş olsa mavilik derdi buna.
