Doğa, bu dünyada varlığımızı sürdürebilmemizi sağlayan en önemli unsurlardan biridir. Doğa olmasaydı, yaşam imkansız hale gelirdi. Aldığımız nefesi, yediğimiz yemeği, yaşadığımız binaları; doğanın bize sunduklarıyla elde edebiliriz. Tüm bunların yanı sıra, doğa bize huzur ve mutluluk verir. Doğanın her bir parçası, kendi içerisinde bir güzellik taşır. Bizler de doğa şiirleri yazımızı hazırlayarak doğanın güzelliklerine yazılmış dizeleri sizler için derledik.
İnsanların ilk evi doğadır. İnsanlık tarihinin başlangıcından itibaren insanlar, doğada yaşamışlardır. Yiyeceklerini, giyeceklerini ve barınaklarını sağlayan yegane kaynak doğadır. Modern dünyanın ve teknolojinin etkisi ile birlikte doğaya eskisi kadar yakın değiliz. Doğal alanlarımızı kirlettik, yerlerine evler yaptık. Ancak, doğa hala tüm güzelliklerini bize sunmaya devam ediyor.
Atalarımızdan getirdiğimiz bir özellik mi bilinmez ama doğa, bize her zaman iyi hissettirir. Kendimizi mutsuz, huzursuz ve yalnız hissettiğimizde doğa ananın kollarına sarılırız. Yaralarımızı sarar, her şeyin güzel olacağına dair inancımızı artırır. Mükemmel bir döngü içerisinde var olan doğa, hayatın aslında ne kadar güzel olduğunu bizlere hatırlatır.
Şairler, dünyaya bambaşka bir gözle bakarlar. Çevremizdeki fark etmediğimiz detayları fark ederler. Bizim için çok sıradan olan nesneler ya da olaylar onlar için farklıdır. Pek çok şair, doğaya da bambaşka bir bakış açısıyla yaklaşır. İşte, birbirinden güzel doğa şiirleri.
En Güzel Doğa Şiirleri
Doğa için yazılmış birbirinden güzel dizeleri sizler için derledik.
İşte Bir Eklem Yeri Daha – Edip Cansever
İlginizi Çekebilir: Doğa & Kamp Hediyeleri
İşte bir eklem yeri daha
Doğayla ben, benimle doğa.
Var, o kadar unutturacak şey var da
Neden bir o, bir söğüt ağacı
Sayısız yapraklarıyla karşımda.
Acı bir tütünden çıkardım bu şarkıyı
Kalbimde doğup batan güneşlerden
En çok da bir karanlığı bırakıp gittiler bana
Ve bu suskunluğu, bu karamsarlığı
Sözgelimi içimde hiç kımıldamadan duran bir çarsıya.
Var, o kadar unutturacak şey var da
Neden bir o, bir söğüt ağacı
Sayısız yapraklarıyla karşımda.
Sayıklayan Ağaç – Cahit Sıtkı Tarancı
Güzü duymıyagörsün ağaç,
Artık her günü bir işkence;
Bir hayale dalar her gece,
Başında gök ürperen bir taç.
Göz kırparken ona yıldızlar,
Baharında sanıp kendini
Çağırır eski bülbüllerini
Ağaç pırıl pırıl sayıklar.
Islık – Ahmet Telli
Yabanıl ot kokuları
getiyor bir rüzgar
kıpırdatıp suları
Belki sonbahar
vurgun yapamayacak
yol vermeyecek sular
Ve neşeli bir ıslık
tutturmuş şimdi doğa
nice acıya karşılık
Aşkı savunmada doğa
Dağlar – Sabahattin Ali
Başım dağ saçlarım kardır,
Deli rügarlarım vardır,
Ovalar bana çok dardır,
Benim meskenim dağlardır.
Şehirler bana bir tuzak,
İnsan sohbetleri yasak,
Uzak olun benden, uzak,
Benim meskenim dağlardır.
Kalbime benzer taşları,
Heybetli öter kuşları,
Göğe yakındır başları;
Benim meskenim dağlardır.
Yarimi ellere verin;
Sevdamı yellere verin;
Elleri bana gönderin:
Benim meskenim dağlardır.
Bir gün kadrim bilinirse,
İsmim ağza alınırsa,
Yerim soran bulunursa:
Benim meskenim dağlardır.
Anlamlı Doğa Şiirleri
Birbirinden anlamlı doğa şiirlerini sizler için derledik.
Kirli Ağustos – Edip Cansever
O da var olanın ağır ağır yokluğu
Şurda bir gündüz kımıldamakta
Dağılmanın beyaz organı: tuz birikintileri
Gibi bir gündüz
Kalın kabuklarını kaldırır doğa.
Düşer bir balıkçının tersi olan şey
Kirli ağustos! beni oradan oraya götüren eşya
Aklımda üç beş otel ya kalır
Ya kalmaz üç beş otel aklımda
O da değil bir otelin kendisi
Yalnızlığın kahverengi organı: düş birikintisi
Bir de kahverengi alevlerden yapılma.
Başka değil, yokluğu görmek için
Kirli ağustos! göz kapaklarımı da yaktım sonunda.
Güneş Topla Benim İçin – Ülkü Tamer
Seheryeli çık dağlara
Güneş topla benim için
Haber ilet dört diyara
Güneş topla benim için
Umutların arasından
Kirpiklerin karasından
Döşte bıçak yarasından
Güneş topla benim için
Yazdan kıştan ilkbahardan
Mahpuslarda dört duvardan
Doludizgin sevdalardan
Güneş topla benim için
Seheryeli yar gözünden
Havadaki kuş izinden
Geceleyin gökyüzünden
Güneş topla benim için
Geceleyin Kırda – Ahmet Telli
Kuytu bir köşesindeyim
ve yorgun bedenimin altında
çıtırdıyor kuru yapraklar
Üstte kristal bir gök
ve yıldızlar
ozancasına
Yalnızım
sıkıntının yayalnızlığı değil bu
Düşlerle el ele
yaşamayı dillendiren
ve yudum yudum özümleten
bir sevgi yanlızlığı
Dinlendiriyor yüreğimi
kafamı
bedenimi
serin okşayışlarıyla doğa
Dinliyorum en güzel türküsünü
kurdun kuşun
Uçmak için
kanat aramıyorum
O Mavilik Derdi – Edip Cansever
Beni uykudan uyandırır uyandırmaz
Dünyanın bütün huyları yüzünde
Ben bunlardan birini seviyorum en çok
Sana bir nar kesip uzatıyor ya doğa
Tutsam tanelerini
Sevincin gözyaşları derdim buna.
Bir süre bakışıyoruz karşılıklı
Ben uykudan uyanır uyanmaz
Benimle şiir gibidir bu
Tam karşımda ama yazılmamış
Durmadan bileniyor aklımda.
Seni unutarak baktığımda bile
Dünyanın her yerlerinden geçiyorsun
Yayılıyorsun kalabalıklara
Yalnız yayılmak mı
Aşkın en büyüğü, en dayanılmazı demeli buna.
Özlenirsin, alabildiğine varsın da
Daha da var oluyorsun gün günden
Olgun bir meyva gibi güleceksin zamanla
Bir kadın da değilsin, bir kişi de değilsin
Bir kuş olsa mavilik derdi buna.
