Çocuk Şiirleri – Çocuklara Yazılmış En Güzel Mısralar

Hayat, uzun bir yolculuktur. Pek çok evresi vardır. Çocukluk ise bunların; en güzelidir. En güzel çocuk şiirleri için yazımızın devamını okuyabilirsiniz.

Çocukluk, hayatımızın en önemli dönemlerinden biridir. Çünkü, çocukken yaşadıklarımız ve öğrendiklerimiz; bugünkü bizi oluşturur. Güzel bir çocukluk geçirdiysek, mutlu yetişkinlere dönüşebiliriz. Attığımız her adım, öğrendiğimiz her şey ve yanımızda olan her insan çok önemlidir.

Bir yetişkin gözünden baktığımızda; çocukların ne kadar masum ve güzel olduklarını görürüz. Onların saf ve temiz dünyasını kıskanırız çoğu zaman. Çocukluğumuzu her daim özlem ve mutlulukla anarız. Şairler de dünyayı bir çocuk gözüyle görürler. Merak ederler, sorgularlar ve hayal dünyalarını şiirleriyle büyütürler.

Çocuk şiirleri dendiğinde akla ilk gelen şiirlerin, çocuklar için yazılmış anlaması kolay ve kısa şiirler olduğunu biliyoruz. Ancak, biz sizlerle ünlü şairlerin çocuklara yazdıkları güzel mısraları ve çocukluklarından bahsettikleri şiirlerini derlemek istedik. Çünkü, ne kadar yaş alırsak alalım, hepimizin içinde bir çocuk yaşamaya devam eder. İşte, ünlü şairlerin çocuklar ve çocuklukla ilgili birbirinden güzel şiirleri.

Çocuklara ve Çocukluğa Yazılmış En Güzel Şiirler

Türk Edebiyatı, şairler açısından çok şanslıdır. Birbirinden yetenekli şairleri barındırır. İşte, birbirinden yetenekli şairlerin, birbirinden güzel çocuk şiirleri.

Dünyayı Verelim Çocuklara – Nazım Hikmet

İlginizi Çekebilir: En Güzel Çocuk Hediyeleri

Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler

Çocuk ve Hüzün – Sunay Akın

I
Ne zaman bir çocuk ölse
gözü evlerinde
annesinin kavurduğu
helvada
kalır

II
Yoksul bir çocuk görsem
yağmur altında üşüyen
köprü olmak geçer
hiç değilse
içimden

III
Her akşamüstü oyuncakçı
camekanından
çocuk ellerinin
izlerini
siler

Çocuklarıma – Aziz Nesin

Diyelim ıslık çalacaksın ıslık
Sen ıslık çalınca
Ne ıslık çalıyor diye şaşacak herkes
Kimse çalamamalı senin gibi güzel

Örneğin kıyıya çarpan dalgaları sayacaksın
Senden önce kimse saymamış olmalı
Senin saydığın gibi doğru ve güzel
Hem dalgaları hem saymasını severek

De ki sinek avlıyorsun sinek
En usta sinek avcısı olmalısın
Dünya sinek avcıları örgütünde yerin başta
Örgüt yoksa seninle başlamalı

Say ki hiçbir işin yok da düşünüyorsun
Düşün düşünebildiğince üç boyutlu
Amma da düşünüyor diye şaşsın dünya
Sanki senden önce düşünen hiç olmamış

Dalga mı geçiyorsun düşler mi kuruyorsun
Öyle sonsuz sınırsız düşler kur ki çocuğum
Düşlerini som somut görüp şaşsınlar
Böyle bir dalgacı daha dünyaya gelmedi desinler

Dünyada yapılmamış işler çoktur çocuğum
Derlerse ki bu işler bişeye yaramaz
De ki bütün işe yarayanlar
İşe yaramaz sanılanlardan çıkar

Çocukçada Ben Varım – Özdemir Asaf

Ben böyle yazdım sanma
Ben böyle düşündüm
Başından beri
Sözcükler koşuyordu
Düşünmelerimin ardından
Çocuklar, çocuklar gibi
Bayram yerlerinde

Çocuklar oynuyordu
Düşlerimin içindeki
Bayram yerlerinde

Ben onlara
Hiçbir zaman
Kapalı perdeleri göstermedim
Kapalı kapıları göstermedim

Hiçbirini salıncağa bindirmedim
Sallamadım
Atlı karıncalarda döndürmedim
Onlar gelişi gidiş sandırırlar
Vuruşan otoları seviyorlardı onlar
Çünkü hem gidiyorlardı
Gidiyorken güldürüyorlardı
Kafa kafaya vurduruyorlardı
Gülüyorlardı
Bizi kandırdıkları gibi kandırırlar
Onlar
Yarın oynayacakları oyunu
Oyunun başını sonunu
Bizlerden iyi biliyorlardı.

Annesi Çalışan Çocuğun Ağıdı – Gülten Akın

Attım. Boyalar ne işe yarayabilir
Yalnızlık için karadan başka
Hangi rengi kullanabilirim
Kuru masa, donuk tavan, somurtuk halı
Solgun durmalı resimlerim

Pencerem kuşları çekmiyor
Soluğu azaldı nergislerin
Üç tarak olsa taranmaz Yuku- Lilinin saçları
Ben annesi çalışan bir çocuğum

Yollarda damlarda eski yazdan kalma
Mavi çizgileri kar gelir kapatır
Sustum. Sevincin sesleri de
Bir iki deneyip susacak
Duvar diplerinde kedisel çığlıklar
Bahçelerde çirkin kasımpatları açmalıdır

Çocukluk – Cahit Sıtkı Tarancı

Affan Dede’ye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu.
Artık ne yaşım var, ne adım;
Bilmiyorum kim olduğumu.
Hiçbir şey sorulmasın benden;
Haberim yok olan bitenden.

Bu bahar havası, bu bahçe;
Havuzda su şırıl şırıldır.
Uçurtmam bulutlardan yüce,
Zıpzıplarım pırıl pırıldır.
Ne güzel dönüyor çemberim;
Hiç bitmese horoz şekerim!

Çocuk – Necip Fazıl Kısakürek

Annesi gül koklasa, ağzı gül kokan çocuk;
Ağaç içinde ağaç geliştiren tomurcuk…

Çocukta, uçurtmayla göğe çıkmaya gayret;
Karıncaya göz atsa ‘niçin, nasıl? ‘ ve hayret…

Fatihlik nimetinden yüzü bir nurlu mühür;
Biz akıl tutsağıyız, çocuktur ki asıl hür.

Allah diyor ki: ‘Geçti gazabımı rahmetim! ‘
Bir merhamet heykeli mahzun bakışlı yetim…

Bugün ağla çocuğum, yarın ağlayamazsın!
Şimdi anladığını, sonra anlayamazsın!

İnsanlık zincirinin ebediyet halkası;
Çocukların kalbinde işler zaman rakkası…

Bayram – Orhan Veli

Kargalar, sakın anneme söylemeyin!
Bugün toplar atılırken evden kaçıp
Harbiye nezaretine gideceğim.
Söylemezseniz size macun alırım,
Simit alırım, horoz şekeri alırım;
Sizi kayık salıncağına bindiririm kargalar,
Bütün zıpzıplarımı size veririm.
Kargalar, ne olur anneme söylemeyin!

Dünya Çocuk Yılında 1 – Behçet Necatigil