Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk, 10 Kasım 1938 günü aramızdan sadece bedenen ayrıldı. Bu yazımızda, 10 Kasım şiirleri, Atatürk’ü anma ile ilgili duygusal şiirleri bulabilirsiniz.
Mustafa Kemal Atatürk, fikirleri, sözleri, ileri görüşlülüğü, cesareti ve kararlılığıyla hepimize ilham olmuştur. Silah arkadaşları ile birlikte yurdumuzu düşman işgalinden kurtarmıştır. Bu cennet vatanı bizlere emanet etmiştir.
Mustafa Kemal Atatürk, 10 Kasım 1938’de aramızdan ayrıldı ama fikirleri ve sevgisi her daim kalbimizde yaşamaya devam edecek. Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü sevgi, saygı, minnet ve özlemle anıyoruz.
Sizin için derlediğimiz en duygusal 10 Kasım şiirleri için yazının devamını okuyabilirsiniz.
Atatürk’ü Anma ile İlgili Duygusal Şiirler
İlginizi Çekebilir: Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün En Güzel Sözleri
Her yıl, takvimler 10 Kasım’ı gösterdiğinde, ülkemizi bir matem sarar. Saat tam 09.05’te acı bir siren duyulur. Caddeler, sokaklar sessizliğe bürünür. Hayat bir dakikalığına durur ve tüm vatandaşlar Atatürk için saygı duruşuna geçer. Onun aramızdan bedenen ayrıldığı bu acı günü, hüzünle yaşarlar.
Okullar gibi çeşitli kurumlarda anma törenleri düzenlenir. Herkes sevgisini, saygısını ve özlemini paylaşır. Bu anma törenlerinde, Ata’mıza olan özlemimizi ve saygımızı dile getirmek için şiirler okuruz. Biz de, sizler için en duygusal ve anlamlı 10 Kasım şiirlerini derledik.
Atatürk – Hasan Ali Yücel
Türk’ü ölümden
Odur kurtaran
Odur yeniden
Türklüğü kuran.
Yaptığı ordu
Düşmanı kovdu.
Ulusu, yurdu
Odur yaratan.
Türk’ün dileği
Onun ereği.
Yüce yüreği
Türklüğe vatan.
Bu memleketi,
Cumhuriyeti
Canıyle etti
Bize armağan.
Atamızsın sen,
Adımız senden.
Yürür izinden
Sana inanan.
Ülküm yürüsün,
Türklük büyüsün
Sen Atatürk’sün
Ey yüce Başkan!
Gidiyor – Orhan Seyfi Orhon
Gidiyor, rastgelmez bir daha tarih eşine;
Gidiyor on yedi milyon kişi takmış peşine!
Gidiyor, sonsuz olan kudreti sığmaz akla;
Gidiyor, göğsünü çepçevre saran bayrakla.
Gidiyor, izleri üstünde birikmiş yaşlar;
Gidiyor, yerde kılıçlarla eğilmiş başlar.
Gidiyor, harbin o en korkulu aslan yelesi;
Gidiyor, sulhun ufuklarda yanan meşalesi!
Yine bir devr açacakmış gibi en başta o var;
Haykıran seste o var, sessiz akan yaşta o var.
Siliyor ruhunun ulviliği fani etini,
Çiziyor ufka batan bir güneşin heybetini.
Büyüyor, gökten inip toprağa yaklaştıkça;
Büyüyor gitgide gözlerden uzaklaştıkça.
Atatürk’ün Cenazesini Ankara’da Karşılarken – Mithat Cemal Kuntay
Gene on beş sene evvel gibi Gazi geliyor,
Gene on beş sene evvelki kadar yükseliyor.
Gene başlarda oturmuş, gene göklerde başı;
Yıldırımlar gene bir eski silâh arkadaşı.
Ölümün bitmeyen ufkunda yatarken gene sağ;
Bir avuç toprak olurken gene yüksek, gene dağ.
Gene bir memleketin satveti bir tek emeli.
Koca bir yurdu tutarken gene sapsağlam eli.
Çürüyen göğsü için takızaferler gene dar;
Gene sağdır, gene sağlamdır O, hem dünkü kadar.
Ona hicranla… hayır, sade taabbütle eğil;
Ölüdür; doğru, fakat öldüğü hiç belli değil.
Mustafa Kemal’i Düşünüyorum – Ümit Yaşar Oğuzcan
Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Yeleleri alevden al bir ata binmiş
Aşıyor yüce dağları, engin denizleri.
Altın saçları dalgalanıyor rüzgârda,
Işıl ışıl yanıyor mavi gözleri,
Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında
Destanlar yaratıyor cihanın görmediği,
Arkasından dağ dağ ordular geliyor
Her askeri Mustafa Kemal gibi.
Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Gelmiş geçmiş kahramanlara bedel
Hükmediyor uçsuz bucaksız göklere
Al bir ata binmiş yalın kılıç
Koşuyor zaferden zafere.
Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Ölmemiş bir kasım sabahı!
Yine bizimle beraber her yerde,
Yaşıyor dört köşesinde vatanın
Yaşıyor damar damar yüreklerde.
Mustafa Kemal’i düşünüyorum,
Altın saçları dalgalanıyor rüzgârda,
Mavi gözleri ışıl ışıl, görüyorum
Uykularıma giriyor her gece.
Ellerinden öpüyorum.
10 Kasım Şiirleri
Mustafa Kemal’ler Tükenmez – Halim Yağcıoğlu
Tükenir elbet
Gökte yıldız denizde kum tükenir
Bu vatan bu topraklar cömert
Kutsal bir ateşim ki ben sönmez
İnanın Mustafa Kemal’ler tükenmez.
Ben de etten kemiktendim elbet
Ben de bir gün göçecektim elbet
İki Mustafa Kemal’im var iyi bilin
Ben işte o ikincisi sonsuzlukta
Ruh gibi bir şey görünmez
İnanın Mustafa Kemal’ler tükenmez
Hep kardeşliğe bolluğa giden yolda
Bilimin yapıcılığın aydınlığında
Güzel düşünceler soyut fikirlerde ben
Evrensel yepyeni buluşlarda
Geriliği kovmuşum ben dönmez
İnanın Mustafa Kemal’ler tükenmez
Başın mı dertte beni hatırla
Duy beni en sıkıldığın an
Baştan sona her şeyiyle bu vatan
Sakın ağlamasın kasımlarda
Fatih’ler Kanuni’ler ölmez
İnanın Mustafa Kemal’ler tükenmez
O’nsuz – Ziya Osman Saba
Ah işte duyuyorum mesut günler içinden,
Sana “sevimli yüzün asla solmasın” diyen,
Bütün adınla dolu o coşkun şarkıları…
– Sen öldüğün için mi şimdi bayraklar yarı?
Görüyorum ilk defa seni gördüğüm günü;
Altından, alkışlarla geçiyorsun bir takın.
O gün bana gelmiştin babamdan daha yakın
Meğer duyacakmışım bir sabah öldüğünü…
Meğer görecekmişiz bir sabah gidişini,
İstanbul’un önünden son defa geçişini…
Bizler seninle nasıl, ne kadar beraberdik,
Bizler ki az sıkılsak “O başımızda” derdik;
Nasıl yok bileceğiz o güzel güneş yüzü?
Ana, baba değil bu, bizler Ata öksüzü
Tatmadık, bilmiyoruz bu bambaşka yarayı,
Öğret bize yarabbim ah O’nsuz yaşamayı!
Atatürk – Enis Behiç Koryürek
Ey sanki alev saçlı zafer küheylaniyle
Kurtardığın vatanda en yüce şehsüvarsın,
Bir şimşek çağlayanı haliyle Türk kanıyle
Aldığı şâna lâyık bir tarihde bir Sen varsın.
Erişmez vasfına hiçbir rebabın sesi
Sen yükseksin ilhamın yıldızlı göklerinden,
Dehâdan kanatlanan kılıcının şulesi
Ebediyette olmuş bir murassa kasiden,
Kızıl gökte parlayan Ay-yıldız’ın nurusun.
Sen en büyük milletin, Türklüğün gururusun
Bu yurdun timsalisin bugün bütün cihanda
Gözler, gönüller senin, senin şeref de şan da!
